கோயில் நுழையும் புறாக்களின்
சிறகசைப்பாய்,
மனதுக்குள் குதியாட்டமிடுகிறாய்.
காத்திருந்த பகல்களின்
கானல் நீரில்,
இரவுகள் ஒளியிழக்க
முலாமிழந்த கண்ணாடியாய் என்
மனம் தொலைந்திடுகிறது.
கூட்டில் பசிதுடிக்கும் சிறுபறவையாய்,
தத்தித்துடிக்கிறது என் காதல்...
வல்லூறுக்களின் பிடியில் சிக்கிக்கொண்ட
தாய்ப்பறவையின் நிலையறியாமல்..
No comments:
Post a Comment